برترین های دنیای مجازی
علمی آموزشی تخصصی بهداشتی اطلاعات عمومی سرگرمی اس ام اس sms تغذیه دعا ذکر
دعا بهترین وسیله رسیدن به خواسته ها
سلام عرض می کنم خدمت دوستان و عزیزان و هموطنان. به سایت دعا تشریف آورده اید و تا کنون در عمر گرانمایه ی خود دعاها خوانده اید و در نظر دارید که از طریق دعا به خواسته ها و آرزوهای خود برسید. امر بسیار نیکو و مبارک و مطلوبی است. باری بسیاری عزیزان در تماس های خود بیان دارند که ما زیاد دعا می خوانیم و ذکر فراوان می گوییم، اما نتیجه نمی گیریم و دیگر خسته شده ایم و دیگر علاقه ای به ادامه ی دعا خواندن نداریم و برخی عزیزان می گویند که انگار خدا با ما قهر کرده است یا بالعکس می گویند که ما با خدا قهر کرده ایم و مدتی است که حتی نماز هم نمی خوانیم زیرا او جواب ما را نمی دهد و خاطری پرملال و پرگلایه دارند. می گویند که ختم های زیادی گرفته ایم و هیچ تغییری و هیچ تحول و بهبودی حاصل نکرده ایم. جان کلامشان و هدف تماس شان این است که اگر یک دعایی دارید که 100 در 100 نتیجه می دهد و تضمینی هم باشد به ما معرفی کنید و گرنه ما سراغ دعانویسان زیادی رفتیم و پول های زیادی خرج کردیم و بهتر نشده است که هیچ بلکه بدتر هم شده است. حقیقت امر این است که بسیار زیاد به این مسائل فکر می کردم که چرا عزیزان قهر می کنند و حق دارند بالأخره ده سال یا بیست سال شاید بیشتر خواسته هایی داشته است و حاجت خود را نگرفته است پس این قهر و دوری و جدائی بین بنده و خدایش حاصل می شود بهتر است از کلمه ی کدورت استفاده کنم در اینجا زیرا این عزیزان همه دینداران و دین مداران خوبی هستند و خود را از خداوند جدا نمی دانند. وقتی ناراحت می شویم، که چیزی خوب عمل نکرده است، وقتی از بی فایده بودن دعا ناراحتیم یعنی از نظرِ ما، خدا خوب عمل نکرده است یا دست کم به نفع ما عمل نکرده است و ابزار خوبی نبوده و این ابزار را کنار می گذارند و می خواهند ابزار دیگری را بیابند. مثل اینکه این کلید این قفل را باز نمی کند و کلید یک ابزار است. آیا راه حلی هم وجود دارد که بنده با خدا قهر نکند؟ آن، چه راهی است و چه روشی است که ما بتوانیم از این آفت فوق العاده آسیب رسان و مخرب، که همان کدورت با خداست در امان باشیم؟ از ابتدا و ریشه، باید جستجو کرد که این کدورت چگونه شکل می گیرد و بزرگ می شود و دل و دامانِ انسانِ دیندار و دینمدار را می گیرد؟ بله خداوند ابزار خواسته هایمان شده است و همه انکار می کنیم که نه ما اینطور نیستیم و خدا را ابزار نمی دانیم. سوال بنده این است که آیا در زندگی با خداوند قهر نکرده ایم؟ پس این سابقه ی نادرخشانِ ما در کدورت ها چیست؟ پس چرا خاطرمان گاهی وقت ها از آفریننده ی این کائنات و نظام عظیم خلقت، مکدر می شود؟ عرفای ما در ادبیات کهن به بیان های بسیار مختلف در قالب داستان های حکمت آموز، کوشیدند که ما را با مفهوم گسترده ی رضا آشنا کنند و از ابتدا این دیدگاهِ معامله گر و سودخواهِ ما را با خداوند به نوعی مهار کنند و به سمت و سوی بهتری سوق دهند. می خواستند که مصلحت اندیشی های دنیوی ما را با خالق و خداوند جهان، کمتر و یا بهینه کنند. معادل کلمه ی دعا در زبان پارسی، نیایش می باشد. نیایش در اصل تقدیس و تعظیم و تجلیل خداوند است. بیان صفات خدا بوده و غوطه ور شدن در نیکوئیها و زیبائی ها و معناهای خداوند بوده است. در نیایش، اول، سلام دادن بر خداوند است و بعد از سلام نوبت به آشنائیِ هر چه بیشتر با خدا می رسد و نیایش ما را وارد دریائی از معانی بی پایان می کند که خالق این جهان کیست و چه خصوصیاتی دارد و بعد آن خصوصیات را هرچه بیشتر شناختن و بزرگ شمردن است یا مَلِک یعنی ای پادشاه، یا جلیل، یعنی ای بزرگ مرتبه، یا اول یا آخر یا ... آری و به این صورت است که ما در نیایش کردن با خدا آشنا می شویم و او را تقدیس می کنیم و عبادت می کنیم یعنی ای کسی که این صفات را داری ما بنده ی تو هستیم تو خداوند عظیم ما هستی، اسم تو همه چیز است و الی آخر. در پایانِ نیایش، ما به دلیل اینکه او را عبادت خالصانه کردیم و او را تسبیح و تقدیس و تعظیم و تجلیل کردیم می توانیم خواسته و آرزویمان را هم بیان کنیم. بهترین آرزو همان نیک سرانجامی و شادکامی در دنیا و آخرت است. شما ملاحظه بفرمائید ما با این برنامه چقدر فاصله گرفته ایم؟ و کلمه ی دعا معنایی شبیه به سحر و جادو به خود گرفته است. وقتی شما دعایی را بخوانید که فلان اتفاق برای شما بیفتد و اگر آن اتفاق نیفتاد شما قهر می کنید به این دلیل است که با دیدگاه معامله گر و فایده طلب وارد شدید نه یک نیایش خالص و نه عبادت خالص. البته بنده در این جا قصدم این نیست که بگویم معامله با خدا نکنید و یا فایده از خدا نخواهید خیر این کار را انجام بدهید و از خداوند که مسوول آفرینش ماست تقاضاها برای دنیا و نیازهایتان هم بکنید اما دعا در اصل برای عبادت است و فرعی هم دارد که آن درخواست هایمان می باشد. یک بخش کوچکی از عبادت است نه کل عبادت و برای برخی از ما جای این دو باهم عوض شده است و فرع جایِ اصل، و اصل جایِ فرع نشسته است. دعا می کنند برای خواسته هایشان و البته پرستش و تقدیس و تجلیل و عبادت، جزئی و حاصلی در ذیل و زیر این خواسته ها است. اما قصد بنده جواب دادن به آن سوال است که آیا راهی هست که بنده از خداوند گلایه نکند و با خدا قهر نکند؟ بله با این مقدمه ی طولانی که خدمت شما عرض کردم می خواستم به این نقطه برسیم که بنده ای که به مقام رضا رسیده است هیچ وقت گرفتار گلایه و قهر و کدورت با خداوند نمی شود. چنین بنده ای دعا و نیایش می کند و خواسته هایش را هم بیان می کند و اصرار و تکرار هم می کند اما رسیدن به خواسته ها برایش یک فرع می باشد و هنگامی که دعا را خواند شادکام است و خرم از اینکه پرستش و عبادت را انجام داده و برایش فرقی نمی کند که خداوند به او بدهد یا ندهد آری گفتمان و دیالوگ او با خداوند همیشه شکرگزاری و مقام رضا می باشد. به زبان و دل می آورد که خداوندا اگر صلاح دانستی حاجتم را بده و اگر هم ندادی ندادی شاکرم و راضیم. شما به دعای عارفان نگاهی بیندازید به زندگی آنان نگاه کنید ساده و بی تکلف و به دور از استرس هستند آرامند و از مقام رضای خویش لذت می برند. حرص نمی زنند که خدایا اینو بده اونو هم بده همه رو بده! وقتی که می گوئیم فلان دعا به درد نخورد یا دعاش قلابی بود یا دعای صددرصدی می خواهم ما از معنی و مفهوم دعا دور شدیم. جملاتی مثل دعای صددرصدی یا دعای تضمینی می خواهم این ادبیات، ادبیاتِ سحر و جادو است نه دعا نه نیایش نه عبادت نه پرستیدن. عرض دیگری ندارم سخن بنده تمام است اما برای اینکه خستگی شما را کمی به در کنم بعد از این مقاله ی سنگین، می خواهم با خاطره ای لبخندی بر لبان شما بنشانم سال گذشته چند نامه ای از یک دختر ثروتمند برای ما آمد که می گفت من یک دعای صد در صدی و تضمینی می خواهم که پسر مورد نظرم بیاد به خواستگاریم و حتما باید از من خیلی خواهش کند و سفت و سخت از من خواستگاری کند و بابت این کار هم چند میلیون دستمزد می دهم. هر بار هم مبلغ را چند برابر میکرد. گفتیم: چرا باید خیلی خواهش کند؟ گفت: که بهش جواب منفی بدم! (یعنی به آقای خواستگار جواب منفی بدهد!) ماهم به جای دعای بخت گشائی یک دعای عقل گشائی خدمت شان پیشنهاد دادیم. موفق و سرافراز باشید. منبع: حسن ربیعی دعای کوتاه رسیدن به خواسته ها
بعد از نماز صبح صد مرتبه خفی ( آهسته ) و صد مرتبه جلّی ( بلند ) این آیه را با حضور قلب و خضوع و خشوع بخواند البته حاجت برآورده خواهد شد
آیه 76 سوره صافات : وَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ
منبع : الصحیفة المهدویة ص 209
درباره وبلاگ به وبلاگ من خوش آمدید امیدوارم از مطالب آن استفاده کرده و با دادن نظرات ارزشمندتون مشوق بنده باشید. وبلاگ با مطالب جدید روزانه به روز می شود. آخرین مطالب نويسندگان |
||
|